Nine.

W dresach, wyglądałam przy nim jak siódme nieszczęście

Otworzyłam oczy i przetarłam je dłonią. Poczułam w ustach nieprzyjemny zapach wymiocin. Szybko zerwałam się z łóżka i pobiegłam do łazienki na korytarzu. Umyłam zęby i spojrzałam w lustro. Wyglądałam fatalnie. Lekko podpuchnięte oczy, blada twarz. Nie mając już ochoty siebie oglądać wyszłam z łazienki i poszłam do swojego pokoju. Obejrzałam czy mój telefon funkcjonuje. Działał jak nowy! Od razu wyświetliła mi się jedna wiadomość. Nacisnęłam otwórz, a na moich ustach pojawił się uśmiech.

' Jak się obudzisz to napisz, zadzwoń. Cokolwiek. Martwię się. Zayn '

Zależało mu na mnie? A może tylko tak mówi, żeby nie wyjść na idiotę? Nie obchodziło mnie to. Ciszyłam się tym, że się martwił.

' Obudziłam się ;p Nie martw się przeżyję. Becky :D '

Nacisnęłam 'wyślij', a zaraz po tym usłyszałam ciche pukanie do drzwi. Wstałam i otworzyłam je. Moim oczom ukazał się Harry. Wpuściłam go do środka, a sama oparłam się o ścianę. Chłopak podszedł bliżej mnie i oparł swoje dłonie tak, że moja głowa była pośrodku.

- Jak się czujesz? - zapytał coraz bardziej się przybliżając. 

- Dobrze. - odpowiedziałam. Chciałam się odsunąć, ale chwycił moje nadgarstki, mocno je wyginając. Syknęłam z bólu. Zniżył się do poziomu mojego wzrostu i pocałował zachłannie moje usta. Położył swoje dłonie na moich lędźwiach i schodził coraz niżej. Uniosłam  kolano, celując w jego czuły punkt i jak gdyby, nigdy nic wyszłam z pokoju. Zeszłam na dół, a moja mama właśnie weszła do domu. Usiadłam przy stole i oparłam głowę na splecionych dłoniach.

- Wszystko dobrze? - zapytała i zaczęła rozpakowywać zakupy. Miałam teraz wrażenie, że ten cały Harry zaczyna na nią wpływać. W ten pozytywny sposób.

- Tak. - odpowiedziałam i analizowałam jej każdy ruch. Przerwała swoją czynność i podeszła do mnie. Odgarnęła mi włosy z czoła i dotknęła go dłonią. 

- Jesteś rozpalona. - stwierdziła. - Do łóżka. Już! - powiedziała i wskazała ręką na schody.

- Daj spokój mamo. Wszystko jest dobrze.

- Nic nie jest dobrze. - powiedziała. - Harry! - krzyknęła, a po chwili u jej boku pojawił się brunet. - Mógłbyś odprowadzić Becky do jej sypialni?

- No pewnie kotku. - odpowiedział i pocałował ją w policzek, a następnie uśmiechnął się zdradziecko. - Chodź Becky. - powiedział i wyciągnął do mnie rękę, jak do pięciolatki.

- Nie musisz mnie prowadzić. Jeszcze wiem, gdzie jest moja sypialnia. - odburknęłam i poszłam schodami na górę. Harry wciąż szedł za mną. Miałam okropne wrażenie, że gapi się ciągle na mój tyłek. Zapewne się nie myliłam. Weszłam do mojego pokoju i zatrzymałam się przed drzwiami, uniemożliwiając wejście chłopakowi. - Dziękuję, że mnie odprowadziłeś. - powiedziałam przesłodzonym głosem, wymusiłam uśmiech i zamknęłam mu drzwi przed nosem. Stałam jeszcze przez chwilę w tym samym miejscu, nasłuchując jak z ust chłopaka wylewają się przekleństwa. Idiota - przeszło mi przez myśl. Położyłam się na łóżku i chcąc nie chcąc zasnęłam.

*   *   *

Obudził mnie dźwięk esemesa. Na oślep szukałam telefonu, który powinien leżeć tuż obok mnie, ale zamiast tego poczułam czyjeś włosy, dokładnie kręcone włosy. Jedyną osobą, którą znałam z kręconymi włosami był...

- ... Harry?! - krzyknęłam, jednocześnie otwierając oczy.

- Słucham. - powiedziała, trzymając  ręku mój telefon. 

- Oddaj. - powiedziałam wystawiając rękę na moją własność.

- Ale wy takie słodkie esemesy piszecie. - powiedział i wygiął swoje usta w podkowę. 

- Oddaj telefon i wyjdź. - dalej trzymałam przy swoim.

- Czemu nie mogę tutaj zostać i spać z tobą?

- Ponieważ jestem kochankiem mojej mamy, która jest w tym domu!

- Spokojnie. Twoja mama wyszła i powiedziała, że przyjdzie rano. To jak? Mogę zostać? - zapytał poruszając śmiesznie brwiami. Wstałam i poszłam do łazienki.

- Rób co chcesz. - odpowiedziała i zamknęłam za sobą drzwi. Zdjęłam ubrania i założyłam trochę za dużą szarą bluzkę oraz krótkie spodenki i weszłam do pokoju. Położyłam się na łóżku tyłem do chłopaka i zamknęłam oczy. Po chwili usłyszałam ja się przybliża. - Masz mnie nie dotykać i być co najmniej dwadzieścia centymetrów ode mnie. - powiedziałam, a po chwili poczułam jego rękę na moim biodrze. Natychmiast ją strzepnęłam. - Pilnuj się Styles. - warknęłam i zasnęłam. 

*   *   *

Usiadłam przy stole na przeciwko mnie mama, a obok mnie, niestety, Harry. Wzięłam widelec i zaczęłam na niego ładować spaghetti, które było na moim talerzu. Nagle poczułam rękę chłopaka na moim kolanie, która co jakiś czas wędrowała wyżej.

- Planujemy z Harrym zrobić sobie wakacje. - powiedziała nagle mama, a ja prawie zakrztusiłam się obiadem. - Kochanie co z tobą?

- Wszystko dobrze. Po prostu coś mi wpadło. - rzekłam i napiłam sie soku porzeczkowego. - Przepraszam, ale muszę jeszcze odrobić lekcje na jutro.

- Chcesz iść jutro do szkoły? Nie ma mowy. - powiedziała szybko.

- W takim razie pójdę się położyć. - powiedziałam strzepując jego dłoń z mojego uda.

*   *   *

Mama i Harry pojechali jakieś trzy godziny temu, więc już pewnie siedzą w samolocie na Hawaje. Usłyszałam dzwonek do drzwi, podeszłam i otworzyłam je. Moim oczom ukazał się nie kto inny jak Zayn. Był ubrany w beżowe spodnie z niskim krokiem i jakąś koszulkę. Wpuściłam go do środka, a sama zaczęłam się przejmować moim wyglądem. No bo w dresach, wyglądałam przy nim jak siódme nieszczęście. 

- Jak się czujesz? - zapytał zdejmując buty,

- Lepiej. - powiedziałam i poszliśmy do kuchni. Jako, że Zayn zrobił się głodny, postanowiliśmy upiec muffinki. Kiedy przygotowaliśmy wszystkie składniki, poprosiłam chłopaka o nasypanie mąki do miski. Jednak w połowie podnoszenia mąki, stracił równowagę, swoją drogą nie mam zielonego pojęcia jak to zrobił, i wysypał proszek na całą kuchnię oraz na mnie. 

- Przepraszam! - krzyknął, podbiegł do mnie i zaczął wycierać moją twarz z mąki. Byliśmy blisko siebie. Zdecydowanie za blisko. 

No nie! Drugi rozdział w tym samym dniu! Przegięcie ;p

Przepraszam, że taki krótki, ale to taki choćby początek następnego rozdziału, który prawdopodobnie będzie jutro!

I hope u like it!